Verlangen naar Morgen - licht
Ik kon ook niet wachten om dit moment te vieren. Natuurlijk
hoort het niet nu, maar, als je in 1958 geboren bent, dan is het ook
fantastisch om op je 58 ste te kunnen vieren wat is en kan komen. Dit is het
moment.
Ik wist het zeker, een ingeving was het en duurde maar een
moment. Een wakker worden op een
stralende wintermorgen. Meer was het niet, maar het was genoeg.
Ik wilde vieren, mijn hersens maakte contact met mijn
fantasie. Ik zag het voor me; nieuwe woorden verpakt in beelden, teksten en
beelden van traditie die inspireren tot nieuwe technieken en andere vormen van
ontmoeten.
Ik wilde me focussen op het nieuwe, het goede, het
mogelijke, de inspiratie, een sfeer die verrast, die hoop geeft, als antwoord op teveel, te negatief, te
moeilijk, te eisend te verantwoordelijk.
Ik verlangde zo naar morgen-licht, keer op keer een ultieme
mogelijkheid om wakker te worden met ongekende kansen, warmte, vriendschap,
nabijheid, zakelijkheid, intens genieten, stilte, vrolijkheid, wijsheid en ontroering. Stralend, licht, fris, nieuw..
Daarna verlangde ik en wilde ik vorm geven in een moment van
ont-moeting samen met jullie,
geliefde, vrienden, familie, collega’s,
mensen die van die 58 jaar weten, soms al 58 jaar lang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten