Over ... een dak boven je hoofd

In deze ruimte klonk ook jaren muziek. Die mensen meevoerde, die hen deed bezinnen, waarin zij woorden op melodie vonden, die hun diepste wezen roerde. Muziek die dwong tot zelfreflectie, woorden die groots en almachtig zich voor deden. Die woorden zijn voor velen onbegrijpelijk geworden, nieuwe woorden vinden we zoekend. 

Deze plaats, dit huis van eeuwen traditie, is mij een dierbare plek.

Ging het hier jarenlang om het woord; het woord Gods, nu is het geworden tot een ruimte waar jong talent, musici, sprekers, wetenschappers, kunnen oefenen,  leren, hun talent uit te werken, aan het licht te brengen. Een ruimte , die vak-manschap toejuicht, en lef toont als het om experimenten gaat. Een ruimte waar fouten gemaakt kunnen worden, waar geleerd word en geïnspireerd. Waar traditie een up-grade krijgt naar vandaag de dag.

Een dak boven je hoofd dat inspireert om kontakt te maken met dat wat groter is dan je eigen denken en doen. En dat in iedere denkbare vorm.

Dat maakt mensen mooier, dus moet ook dit moment van vieren mooi worden, byzonder en inspirerend. Als we geloven in  een kracht die deze wereld in elkaar heeft gezet, met zeeën en wolken, in alle mogelijke kleuren blauw, met velden en valleien  in alle kleuren groen en geel, met margrietjes langs de wegbermen, of vogels en bomen met alle kleuren rood en oranje, als je aan de natuur een voorbeeld neemt, dan zie je dat de onzichtbare designer nergens heeft bezuinigd.

Alles in overvloed, overdaad, in kleuren en structuren.