Maar zo eenvoudig gaat het ook nu weer niet, Het verbinden van oud
en nieuw, van traditie en innovatie. Want al lijkt het voor sommigen dat onze
realiteit ook de waarheid is, nieuw is minder waar. De waarheid is keer op keer
ander, is onverwacht, is tijd en mens gebonden.
De realiteit is niet wat het is, en blijft.
Wat we ooit abnormaal vonden is nu heel normaal. Wie gaat er nog
zonder mobiele telefoon? Je kunt het je
niet voorstellen. Altijd bij je, je persoonlijke assistent, in het borstzakje
van je overhemd, je nachtkastje of aan de oplader.
Maar als wat nu abnormaal is over 5 jaar gewoon is…
Dat is ook eng, ongekend, beangstigend. Want: hoe zal het zijn en
worden de komende 10 jaar? Wat verlangen we? Hoe geven we op vraagstukken in
ons privé leven en maatschappelijk een antwoord, dat voor enige tijd er toe
doet?
Misschien is ons verlangen een gids naar de toekomst, is wanneer we
iets van de toekomst neerzetten een gelegenheid om opnieuw naar traditie te n.
Niet alles kan al, maar onze creativiteit en fantasie, daagt ons uit
om lef te hebben, vol te houden. Kijken naar wat is, en reizen in dromen om te
ontdekken wat zou kunnen. Techniek om oud en nieuw te verbinden. Het gaat om
iets nieuws te genereren en niet om gelijk te hebben. Om van consument, co-schepper te worden, om te verbinden wat
traditie is en nog geen woorden heeft. Om dromen uit te wisselen, om elkaar te
vertellen van nieuw en anders.
Door de weerstand van oordelen en ongebreidelde fantasie; ja,maar en
de wereld slimmer en duurzamer maken; van zo hoort het en talent uitbreiden;
Zodat
Waar staan we, waar gaan we en waar willen we heen…
Dat groter denken, in als ik het denk kan ik het bouwen, realiseren,
in wat zou moeten kunnen maar nog niet is, dat maakt ook mijzelf groter, dat ik
buiten grenzen treed, dat ik wellicht in eerste instantie oncomfortabel, mij
begeef op alle Hij- en Zijwegen die er te vinden zijn. Of op nieuwe wegen van
en met licht,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten